وبلاگ
انتشار تمبر یادبود شیخ حسن مولان آباد در سقز
این تمبر به مناسبت برگزاری همایش بزرگ شیخ حسن الکردی (مولان آباد) و با پیگیری دکتر شهباز محسنی از چهره های شاخص فرهنگی منطقه و مساعدت امیر ملکی رئیس اداره پست شهرستان سقز چاپ شده است
هدف از این اقدام زنده نگه داشتن یاد و خاطره علمایان دینی و فرهنگی منطقه و جهان اسلام می باشد.
برگزاری همایش بزرگ، چاچ کتاب مجموعه مقالات، نامگذاری یکی از خیابان های سقز به نام شیخ حسن، جمع آوری چند جلد از تالیفات شیخ حسن و در دست انتشار قرار داستن این آثار و… از جمله اقداماتی بود که برای بزرگداشت شیخ حسن در سقز انجام گرفت.
گفتنی است استان کردستان از دیر باز مهد فرهنگ، ادب و هنر، کانون دین و عرفان بوده است، در جای جای این خطه آثاری دیرینه از مسائل مذهبی، ملی و قومی را می توان دید که خود زبان گویایی از عرق و ریشه این مردم و دایره المعارفی از فرهنگ آنها و آیینه ای تمام نما از مسیر تحولات دوران های مختلف، اسنان شناسی و مردم شناسی، ارتباطات فرهنگی- اجتماعی و… به شمار می رود.
کمتر جایی را در کردستان می توان سراغ داشت که حداقل نمونه ای و یا اثری از نسل های پیشین در آنجا مشاهده نشود و به جرأت می توان گفت که کردستان را زیوری از یادگارهای ادبی و فرهنگی و دینی آراسته است که تا دنیا دنیاست بر گردن پهنه گیتی خواهد درخشید.
شیخ حسن مولان آباد بی گمان یکی از بزرگترین این چهره هاست، وی فرزند شیخ محمود فرزند شیخ محمد فرزند شیخ ابراهیم بستی فرزند شیخ زکریای مهاجر است. شیخ حسن در سال ۱۰۷۳ هجری قمری در روستای بست از توابع بخش خورخوره ی شهرستان سقز به دنیا آمده و در ۱۱۳۶ در روستای مولان آباد سقز وفات یافته است. ایشان بسیار متّقی و زاهد بوده و اغلب اوقات را به تدریس و مطالعه و عبادت گذرانیده است. شیخ حسن دانشمندی بزرگ و زاهدی دیندار بود و در شعر و ریاضیات هم دست داشت. او ابتدا تحصیلات خود را در منطقه و نزد پدر با خواندن قران و کتب ابتدایی متداول نزد پدر در روستای بست سپری می کند. سپس به روستای باشماق تیلکو می رود و مدتی هم در آنجا نزد استادش ملا احمد وزله مشغول به تحصیل می شود.
شیخ حسن بعد از مدتی به گل تپه فیض الله بگی می رود و نزد ملا عبداللطیف به ادامه تحصیل می پردازد. بعد از آن متوجه ملا محمد مدرس در ملقرنی سقز می شود و دورانی را نیز در خدمت ایشان به جهد و تلاش در تحصیل دانش می گذراند.
شوق و اشتیاق به خواندن و یادگیری شیخ را به کوی سنجاق عراق می کشاند و در نهایت تحصیلات خود را در عراق به پایان می رساند، طبق نوشته هایی که هم اکنون نیز در دسترس است، شیخ در سال ۱۱۱۳ ه.ق نزد شیخ یحیی نامی اجازه طریقت دریافت می دارد و ملقب به قطب الدین می شود و سپس جهت تکمیل به مصر سفر کرده و در دانشگاه الازهر مصر تحصیلات خود را به اتمام رسانیده و در بازگشت به بغداد رفته و در آنجا نیز به کسب فضایل پرداخته و در محضر شیخ محمد نودهی برزنجی سلوک عرفانی را آغاز و تکمیل نموده و پس از سالها دوری از وطن به دیار خویش بازگشته و به تعلیم شاگردان پرداخت.
از اقدامات مهم شیخ، تحریر قرآن کریمی است که آن را امّ القرآن نامیده اند. این قرآن یکی از قرآن های خطی با ارزش واقع در استان کردستان و حتی جهان اسلام است که حدود ۳۵۰ سال پیش با سرپرستی شیخ حسن مولانا آباد و با همکاری دانشمند دیگری به نام ملارسول کاتب در ۸۶۵ صفحه در مدت ۱۰ سال کتابت شده است؛ این قرآن دارای ۱۶ کیلوگرم وزن و جلد آن از پوست آهو است.
شیخ حسن جمله به جمله ترجمه فارسی آیات را در زیر آن نوشته و در حاشیه آن توضیحاتی به چشم می خورد.
این نسخه جدای از متن قرآن، حاوی مجموعه ای از اطلاعات مرتبط با علوم متنوع قرآنی، شامل ترجمه، تفسیر، بیان شأن و اسباب نزول آیات، بررسی آیات احکام، علم تجوید، علم تلاوت و قرائت های هفتگانه، بیان خواص و فضائل آیات و سور، علم اصول الحدیث و چند رساله ی دیگر است، که بنا به یکجا بودن همه ی این موضوعات در منطقه به اُمّ القرآن شهرت یافته است. این قرآن یکی از افتخارات مردم کردستان است چرا که به نام ام القرآن (زیرا برای تأیید به بلاد اسلامی همچون مصر و شام برده شده است) مسما گردیده است. شیخ حسن تألیفات و تحقیقات زیادی در علوم مختلف داشته که مهم ترین آنها گردآوری این نسخه می باشد.
شیخ حسن معاصر نادر شاه افشاربوده و نادر به هنگام عزیمت به مغان، بنا به شهرت و احترامی که شیخ در بین مردم و حکّام داشت به مولان آباد و زیارت شیخ می رود و عصای مرصع و سفره ای چرمی حاشیه دار و کتاب نفایس الفنون را به شیخ هدیه می دهد که هم اکنون نزد بازماندگان شیخ حسن نگه داری می شود.