ناگفته هایی از حرفه ی فوریت های پزشکی

ناگفته هایی از حرفه ی فوریت های پزشکی

یکی از مهمترین معیارهای توسعه جوامع ، ارائه مراقبت های بهداشتی درمانی لازم به تمام مردم است .شاید مهمترین رکن این مراقبت ها ، مراقبتهای اورژانسی ، به خصوص از نوع پیش بیمارستانی آن باشد. کارکنان فوریت های پزشکی از جمله افرادی هستند که به طور مستقیم و در عین حال نزدیک با تمامی اقشار یک اجتماع در ارتباطند و از منظری دیگر مشکلات مردم را لمس می کنند . این ارتباط تنگاتنگ مسئولیت بزرگ آنها را در قبال سلامت و زندگی انسان ها دوچندان می کند.

در یک بررسی وضعیت تأهل وساعت کاری با شدت استرس شغلی تکنسین ها ارتباط معنادارآماری رانشان می دهد(۱.(p<0/ 00 و در پژوهشی دیگر بیشترین علل فرسودگی شغلی ساعات کاری زیاد( ۳/۸۳%) بود ؛ این درحالی است که ساعات کاری پرسنل فوریت های پزشکی به صورت ۲۴ ساعته و گاها بیشتر از این هم می باشد.
تکنسین ها مجبورند علاوه بر سختی دوری از خانواده ودوستان، شرایط پر استرس و سختی کار را نیز تحمل نمایند واین دوری نه تنها باعث اختلال در روابط زناشوئی می شود، بلکه باعث کاهش روابط دوستانه بین فرزندان وتکنسین نیز خواهد شد. تحقیقاتی نشان میدهد که تکنسین ها از فشار زیاد و دلزدگی شغلی رنج می برند و بین مولفه های دلزدگی شغلی و دلزدگی زناشویی رابطه معنادار وجود دارد (۱۱)تکنسین از بابت اینکه نمی تواند با مربی ومعلم فرزندانش ارتباط داشته باشد و وقت ملاقاتی جهت رفع مشکلات فرزندانش تنظیم کند همیشه در تنگنا قراردارد . تکنسین برای آرامش وکاهش دیسترس های روحی و روانی خود ، باید تا حدودی ماموریت های خود را برای خانواده ودوستان بازگو نماید واین در حالی است که اعضای خانواده تکنسین، معمولا اطلاعات زیادی راجع به مراقبت های اورژانس پیش بیمارستانی ندارند؛ تحمل استرس های روحی و روانی در صورتی است که افراد خانواده ودوستان تکنسین نمی توانند شرایط کاری وی را درک کنند.
مطالعات Ravenscroft نشان داد استرس شغلی مهم ترین علت ناخوشی است و ۱۵ درصد از افرادی که در مراکز فوریت های پزشکی کار می کنند در شرف اختلال استرس پس از تروما PTSDمی باشند و در مطالعه ای دیگر یک سوم کارکنان اورژانس در گروه تأثیر شدید از حادثه قرار گرفته اند و نمره PTSS (9 درصد) و بالاتر بوده که نشان دهنده واکنش نسبتاً شدید در آنها می باشد.
در یک ﭘﮋوﻫـﺶ ازﮐـﻞﻧﻤﻮﻧـﻪﻫﺎی ﻣــﻮرد ﭘﮋوﻫﺶ۱۸ درﺻﺪ ﻓﻘــﺪان وﻗﺖ ﮐﺎﻓﯽ ﺟﻬﺖ رﺳﯿﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﻓﺮزﻧﺪان و ﺧــﺎﻧﻮاده ﺑﻪ ﺧﺼــﻮص در ﺷـﺮاﯾﻂ اورژاﻧـﺲ را ﻣـﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﺗﻨﯿﺪﮔﯽ ﻣﻮﺟﻮد ﺑﺮای ﺧﻮد ﺑﯿﺎن ﻧﻤﻮدﻧﺪ.فشار به پرسنل جهت کار بیشتر و اضافه کار جهت کسب بهره وری بیشتر باعث شده کارکنان کمتر به مسائل خانوادگی پرداخته و احساس نمایند بین کار وروابط خانوادگی می بایست یکی را انتخاب کنند که این مسئله موجب عدم رضایت و منجر به استرس شغلی می شود.
عدم رضایت از زندگی زناشویی(P=0.031) و جنس مرد(P<0.01) به طور معنی دار باعث افزایش فرسودگی شغلی می گردد. پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی که در پایگاه های اورژانس به سر می برند همگی مرد می باشند و در اکثریت شهرها بجز مراکز استانها اپراتورها نیز مرد و در بقیه موارد زن هستند .
مسئولیت درقبال مراقبت از بیماران، رسیدگی به موقعیت های اورژانس و اخذ تصمیم درست، به ویژه در زمانی که دسترسی به سایرین غیرممکن یا مشکل است از عوامل استرس زا محسوب می شوند. مواجهه با آثار شدید ناشی از تروما و حوادث (یا آثار متعاقب آنها) از عوامل استرس زای دیگر به شمار می روند.وقوع ناگهانی حوادث، سوانح و بیماری های حاد باعث می شود که در اغلب بخش های اورژانسی، دوره های زمانی کاری پر از استرس و تنش توام با کار فیزیکی زیاد رخ دهد که قابل مقایسه با سایر اوقاتی که در آنها آرامش نسبی وجود دارد، نباشد.در کنار این مسائل باید به نوبت های کاری طولانی یا کار در شیفت های طولانی هم اشاره کرد که می توانند آثار سوء بر سلامتی داشته باشند. اصولاً تمام حرفه هائی که با سلامتی و جان انسانها سروکار دارد همواره پرتنش بوده وسلامتی جسمی و روانی شاغلین مذکور را تهدید می کند.

لقمان هاشمی کارشناس فوریت های پزشکی